Racisme: het onderwijs moet….? Eerst dialoog!
En ja hoor, als een Pavlov reactie, wordt er weer naar ‘het onderwijs’ geroepen om racisme, discriminatie en verwante thema’s verplicht in het onderwijsprogramma op te nemen. Onderwijs als dumpplaats van alles wat scheef, a-moreel is, of anders, fatsoenlijker, gelijkwaardiger moet in onze samenleving. En begin bij kinderen, vanzelfsprekend. Ondertussen heeft het onderwijs de laatste jaren al een bak met maatschappelijke vraagstukken + oplossingen over zich heen gekregen. Alsof onderwijsmensen niet zelf kunnen nadenken. Alle zeilen bijzetten om kinderen op een basisniveau van taal, rekenen, en schrijven te brengen.
Wat is er zoal over het onderwijs uitgestort, een kleine bloemlezing (met dank aan Casper Hulshof: https://wij-leren.nl/wat-scholen-allemaal-moeten-curriculum.php.
Sociale vaardigheden, schaken (kinderen gaan beter nadenken), voedsellessen (preventie voor obesitas, slowfood), bewegen (waar zijn de gymlessen, schoolzwemmen gebleven?), sexuele weerbaarheid (LHTBIQ+,MeToo beweging), privacy (Autoriteit Persoonsgegevens heeft een lespakket), ondernemerschap en media (leerlingen klaarstomen voor de maatschappij van de 21e eeuw, fietsvaardigheden, EHBO en reanimeren, zitten (aanleren van de juiste zithouding), lespakket donordenkers ( orgaandonatie bespreekbaar maken), lessen over drugs & lachgas (pleidooi van Trimbos-Instituut), jodenvervolging (oproep burgemeester Marchouch), en nu dus racisme en discriminatie.
Ik denk dat racisme en discriminatie niet permanent weggenomen worden als datgene wat de huidige spanningen creëert op zijn plaats blijft. Straks zijn alle sokkels ontdaan van standbeelden, de spanning ontladen, maar wat dan? De tijdsgeest, actuele spanningen in racisme en discriminatie stuwen en duwen ons naar een nieuwe fase in het samenleven. Er wordt ons een spiegel voorgehouden, wegkijken kan niet, in gesprek met elkaar leren we over onze reacties, onze vooroordelen, onze angsten, gespannenheid, eenzaamheid, verdriet, pijn, ongeluk.
Onderwijs in deze fase aanwijzen als oplossing van spanningen is te kort door de bocht.
Ben Venneman
